علی شادمان از میم مثل مادر تا یاغی| بیوگرافی کامل علی شادمان

علی شادمان راه پر فراز و نشیبی را در سینما و تلویزیون ایران طی کرده است. علی شادمان با فیلم میم مثل مادر وارد سینما شد و حالا در نقش جاوید در سریال یاغی بازی درخشانی را از خود به نمایش گذاشته است.

خلاصه بیوگرافی علی شادمان

به گزارش بازیگرنیوز، علی شادمان به سختکوشی در سینمای ایران مشهور است. پسر بچه دوست داشتنی فیلم میم مثل مادر که نظر رسول ملاقلی پور را به خود جلب کرد توانست در کنار گلشیفته فراهانی بازی خوبی از خود به نمایش بگذارد و حالا این روزها در سریال یاغی با بازی در نقش جاوید نشان داده چه رشد و پیشرفتی در بازیگری داشته و جزو خوبهای بازیگران مرد ایران است.

بیوگرافی کامل علی شادمان

علی شادمان بازیگر متولد 4 آذر 1375 در ایلام است. در واقع سن علی شادمان 26 سال می باشد.

علی شادمان تحصیلات خود را در زمینه کارگردانی به سرانجام رساند و حالا لیسانس کارگردانی دارد.

اصالت علی شادمان ایلامی است اما این بازیگر در تهران زندگی می کند.

پدر و مادر علی شادمان

پدر علی شادمان مسعود شادمان استاد دانشگاه و مورخ است. مادر علی شادمان نیز بتول رشنوادی است که معلم می باشد.

خواهر علی شادمان نیز آرینا شادمان نام دارد.

همسر علی شادمان

بر خلاف برخی خبرها درباره ازدواج علی شادمان، این بازیگر خوب متاهل نبوده و مجرد می باشد.

چگونه بازیگر شد؟

کشف استعداد بازیگری علی شادمان توسط رسول ملاقلی پور اتفاق افتاد. وقتی این بازیگر هنوز 10 ساله و توانایی بالایی در نواختن ویولن داشت در فیلم میم مثل مادر در کنار گلشیفته فراهانی بازی کرد .

ویولن زدن علی شادمان راه بازیگری را به روی او گشود و حالا پس از 16 سال کارنامه ای پربار در بازیگری دارد.

حضور در تلویزیون

علی شادمان بازیگری سختکوش اما بدشانس است. وی در دوران نوجوانی در سریال سرزمین کهن بازی کرد اما این سریال به دلایلی توقیف شد.

قدم بعدی علی شادمان در سریال های تلویزیونی بازی در کیمیا بود. علی شادمان بعد از دیده نشدن در سرزمین کهن نقش کیوان پارسا

اوی که حالا جزو بازیگران مرد ایران است به دلیل عدم پخش ادامه سریال سرزمین کهن دیده نشد اما در سال 1394 با بازی در نقش کیوان پارسا کنار مهراوه شریفی نیا در سریال «کیمیا» شهرت قابل توجهی به دست‌آورد.

سریال محکومین، ماه و پلنگ و دیوار به دیوار 1 و 2 از دیگر کارهای علی شادمان در تلویزیون است.

تحصیلات

تحصیلات علی شادمان لیسانس کارگردانی است. این بازیگر مرد سینما و تلویزیون بر خلاف کارگردانی به سراغ بازیگری رفت اما می گوید که :  کارگردانی خوانده است که در حکم چشم سومی برای نظاره و تقویت بازی اش باشد.

تئاتر

علی شادمان علاوه بر بازیگری بودن در سینما و تلویزیون در تئاتر نیز دستی بر آتش دارد و جالب است معمولا سالی یکبار در تئاتری بازی می کند.

شادمان بازی در تئاتر را یک لذت وصف نشدنی دانسته و سعی می کند هر سال با یک اثر نمایشی ایده آل روی صحنه برود.

فیلمها و سریالهای علی شادمان

علی شادمان در یاغی

نقش اصلی سریال یاغی  را علی شادمان با نقش جاوید بازی می کند. سریال یاغی به کارگردانی محمد کارت و به تهیه‌کنندگی سید مازیار هاشمی در سال سال 1401 از فیلیمو پخش می شود.

سریال یاغی در ژانر خانوادگی و اجتماعی، درامی پر فراز و نشیب از سفر یک قهرمان را به تصویر می کشد. علی شادمان در سریال یاغی نقش جاوید (نقش اصلی سریال) را بر عهده دارد که جوانی از محله‌های پایین شهر تهران و بی شناسنامه بوده و شخصیتی نه چندان سیاه و بد و البته نه زیاد سفید و بی گناه دارد و برای اینکه بتواند زندگی خوب و آبرومندانه‌ای را شروع کند در تلاش برای تهیه شناسنامه ای برای خود است.

جاوید در این سریال به دختری به نام اَبرا (الیکا ناصری) علاقه داشته و قصد ازدواج با او را دارد اما … .

بازیگر نقش ابرا در سریال یاغی را الیکا ناصری بازی می کند.

پارسا پیروزفر، طناز طباطبایی، امیر جعفری، نیکی کریمی، فرهاد اصلانی، مه‌لقا باقری، الیکا ناصری و… از بازیگران دیگر این سریال هستند.

علی شادمان در میم مثل مادر

پیش از این گفتیم که اولین فیلم علی شادمان میم مثل مادر بود. فیلم میم مثل مادر به کارگردانی رسول ملاقی پور است که به عنوان نماینده ایران در هشتادمین دوره جوایز اسکاردر سال 2007 انتخاب شد.

علی شادمان در این فیلم نقش کودکی را بازی می کند که مادر وی گلیشفته فراهانی می باشد. علی شادمان در میم مثل مادر دچار مشکلات تنفسی و معلولیت است اما مهارت زیادی در نواختن ویولن دارد.

علی شادمان  در فیلم مردن در آب مطهر

مردن در آب مطهر فیلمی به کارگردانی و نویسندگی نوید محمودی و تهیه‌کنندگی جمشید محمودی است که در بخش سودای سیمرغ سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجرحضور داشت.

این فیلم  قصه ی چند جوان مهاجر افغان را روایت می کند که قصد رفتن به اروپا به شکل غیرقانونی را دارند و… .

علی شادمان در این فیلم نقش سهراب را به خوبی ایفا کرد و به همراه ندا جبرائیلی با زبان افغان صحبت کرده و بسیار خوش درخشیدند. او برای بازی در این فیلم ، نامزد جشنواره فجر برای بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.

علی شادمان در سریال کیمیا

علی کیمیا در یکی از پروژه های مهم تلویزیون به نام سریال کیمیا نیز بازی کرده است. کیمیا سریالی به کارگردانی جواد افشار است که زندگی دختری به نام کیمیا با بازی مهراوه شریفی نیا را در زمان قبل و بعد از انقلاب و جنگ به تصویر می کشد.

سریال کیمیا به کارگردانی جواد افشار دومین کار تلویزیونی علی شادمان است که توانایی او را بیش از قبل نشان داد. او در این سریال نقش برادر کیمیا را بازی کرد که در جنگ اسیر شد و بعد از آزادسازی خرمشهر در حالی به وطن بازگشت که پای خود را از دست داده بود.

مهراوه شریفی‌ نیا، حسن پورشیرازی، آزیتا حاجیان، پوریا پورسرخ، سید مهرداد ضیایی، مهدی پاکدل، علی شادمان، رضا کیانیان، کاظم هژیرآزاد ، رضا توکلی و… از بازیگران کیمیا هستند.

علی شادمان در سریال می خواهم زنده بمانم

سریال می خواهم زنده بمانم سریالی به کارگردانی شهرام شاه‌حسینی و به تهیه‌کنندگی محمد شایسته است که داستان آن در سال 1368 کمی پس از پایان جنگ عراق و ایران و قبل از ادغام کمیته، شهربانی و ژاندارمری در نیروی انتظامی، رخ می‌دهد.

حامد بهداد ، سحر دولتشاهی ، پدرام شریفی ، علی شادمان ، آناهیتا درگاهی ، مهران احمدی ، آزاده صمدی و… از بازیگران این سریال هستند.

بازیگر نقش کاوه در سریال می خواهم زنده بمانم علی شادمان است.

فیلم‌ های سینمایی علی شادمان

شنای پروانه:محمد کارت، 1398

مردن در آب مطهر:نوید محمودی، 1398

مهمانخانه ماه نو:تاکفومی تسوتسویی، 1397

جان‌دار:حسین دوماری، 1397

ما همه با هم هستیم:کمال تبریزی، 1397

شین:میثم کزازی ، 1397

ویلایی‌ها:منیر قیدی، 1395

اروند:پوریا آذربایجانی، 1394

یتیم‌خانه ایران:ابوالقاسم طالبی، 1394

ساکن طبقه وسط:شهاب حسینی، 1393

رؤیای سینما:علی شاه‌حاتمی، 1390

کلانتری غیرانتفاعی:یداله صمدی، 1387

زمانی برای دوست‌داشتن:ابراهیم فروزش، 1386

صد سال به این سال‌ها:سامان مقدم، 1386

میم مثل مادر:رسول ملاقلی‌پور، 1385

علی شادمان در فیلم شنای پروانه

سریال های علی شادمان

دیوار به دیوار 2:سامان مقدم، 1397

دیوار به دیوار 1 :1396

محکومین:سیدجمال سیدحاتمی، 1396

ماه و پلنگ:احمد امینی، 1395

کیمیا:جواد افشار، 1394

سرزمین مادری:کمال تبریزی، 1392

سریال ماه و پلنگ با بازی داریوش ارجمند و علی شادمان

علی شادمان در نمایش خانگی

یاغی:محمد کارت، 1401

می‌خواهم زنده بمانم:شهرام شاه حسینی، 1399

اینستاگرام علی شادمان

علی شادمان در اینستاگرام صفحه شخصی به آدرس https://www.instagram.com/alishadman/ دارد که عکسهای خود و کارهایی را که انجام می دهد منتشر می کند.

گفت و گو با علی شادمان

علی شادمان در گفت و گویی دوران بازیگری خود می گوید. به عنوان اولین سوال از علی شادمان پرسیدیم که در دوران کودکی به‌عنوان بهترین بازیگر کودک شناخته‌شدی، در دوران نوجوانی سه‌بار پروانه‌زرین بهترین بازیگر نوجوان را به‌خودت اختصاص دادی اما حالا وارد دنیای بزرگ ترها شده‌ای و خب مثلا سیمرغ گرفتن دیگر کار ساده‌ای نیست.

بله. تعداد سیمرغ ها کم است.

امیدوارم قسمت شما هم بشود!

راستش من از اتفاقاتی که‌برایم رخ داده‌خیلی راضی هستم. هیچ وقت تا وقتی زنده‌هستم لطف بزرگ آقای ملاقلی پور را فراموش نمی کنم.

خیلی وقت ها به‌این فکر می‌کنم اگر بازیگر نمی شدم، چه‌باید می‌کردم؟ من عاشق حرفه‌ام هستم.

بازیگری برای من یک لذت بی انتهاست، بنابراین اگر سیمرغ بگیرم خوشحال می‌شوم، حتی شاید برایش تلاش هم بکنم، اما برای من خود بازیگری مهم است؛ این که‌مردم هنوز که‌هنوز است با من درباره‌سعید (میم مثل مادر)، کیوان (کیمیا) یا بابک (زمانی برای دوست داشتن) و بقیه‌نقش هایم حرف می‌زنند و احساساتشان را می‌گویند.

از چه‌چیز بازیگری اینقدر لذت می‌بری؟

فارغ از شهرت و پول که‌اصلا اهمیت آنها را کتمان نمی کنم، برای من ذات بازیگری بی نهایت لذت بخش است؛ این که‌در لحظه‌می‌توان خلاقیت به‌خرج داد و یک اتفاق را رقم زد.

این اتفاق شاید در ورزش هم رخ بدهد یا حتی در معماری، اما من این اتفاق را در بازیگری تجربه‌می‌کنم و بی نهایت از آن لذت می‌برم و عاشق این حرفه‌هستم. در بدترین شرایط روحی وقتی جلوی دوربین می‌روم، می‌توانم همه‌چیز را فراموش کنم.

حتی وصف آن هم برای من سخت است و نمی دانم احساسم را درست منتقل کرده‌ام یا نه.

معمولا کودکانی که‌ وارد دنیای ب”بازیگری می‌شوند در بزرگسالی بازیگران خیلی موفقی نیستند مگر این که‌والدین آنها این فضا را خوب بشناسند و در انتخاب ها کمک شان کنند. تو در این باره‌مشاور داشتی؟

نه. فقط اوایل آقای ملاقلی پور تاکید می‌کرد:«گزیده‌کار کن، هر نقشی را بازی نکن، هر چیزی را قبول نکن.» ضمن این که‌وقتی داشتم وارد سن بلوغ می‌شدم، تصمیم گرفتم مدتی کار نکنم.

چون معمولا بازیگران کودک حتی در هالیوود هم وقتی در دوران بلوغ فیلم بازی می‌کنند، تماشاچی توانایی پذیرش چهره‌جدید آنها را ندارد و به‌همین دلیل حتی اگر هم در کودکی درخشیده‌باشند، برای همیشه‌حذف خواهند شد.
سرزمین کهن بدشانسی بزرگی بود، چون زمانی پخش خواهد شد که‌هیچ کمکی به‌پیشرفت تو نمی کند!

من به‌جرات خوش شانس ترین بازیگر بدشانس ایرانم؛ چون در آثار خوبی بازی کردم، اما بسیاری از آنها به‌دلایلی دیده‌نشدند.

«صد سال به‌این سال ها» همچنان توقیف است، «زمانی برای دوست داشتن» فقط در جشنواره‌های مختلف شرکت کرد، «رویای سینما» اصلا اکران نشد، از «سرزمین کهن» فقط چند قسمت اولش پخش شد و فعلا معلوم نیست چه‌اتفاقی بیفتد و فیلم «اروند» که‌بی نظیر است در بدترین شرایط ممکن اکران شد.

با همه‌اینها آنقدر خوش شانس بودم که‌با بهترین های سینما و تلویزیون همکاری کنم.

خستگی «سرزمین کهن» بعد از چند سال هنوز به‌تن من مانده‌است.

در 13 سالگی دو سال تمام هر روز ساعت 6 صبح از خواب بیدار می‌شدم تا 8 شب کار می‌کردم، معلم خصوصی از 8 تا 10 شب به‌من درس می‌داد و بعد درس ها را مرور می‌کردم تا ساعت 12 شب که‌می‌خوابیدم! اما این همه‌انرژی که‌صرف آن کردم بعد از هشت سال هنوز در جهان سرگردان است و به‌خودم برنگشته؛ الآن اگر این سریال پخش بشود فقط برای من افتخاری است که‌زمانی با یک گروه‌حرفه‌ای همکاری کرده‌ام، همین!

عکسهای علی شادمان

در ادامه عکسهایی از علی شادمان بازیگر خوب کشورمان را مشاهده می کنید.

بررسی و نقد بازی علی شادمان

این قاعده محدود به سینمای ایران نیست؛ بازیگرانی که در کودکی یا نوجوانی به شهرت می‌رسند معمولا کار سختی برای حفظ محبوبیت دارند. دلیل علاقه‌ای که صنعت تصویرسازی به آ‌نها نشان می‌دهد، توانایی بازیگری‌شان نیست بلکه خصوصیات چهره‌ی آنهاست. بنابراین با گذر زمان و کاهش ناگزیر معصومیت و خاص‌بودن چهره، بسیاری از این بازیگران فراموش می‌شوند. ضمن این‌که عده‌ی دیگری هم به‌شکل خودخواسته از بازیگری فاصله می‌گیرند.

اما علی شادمان متعلق به هیچ‌کدام از این دو دسته نبود. او که در ده‌سالگی با بازی در فیلم محبوب «میم مثل مادر» (زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور) به شهرت رسیده بود، می‌خواست باقی بماند.

پس نه‌تنها به بازی در نقش‌های مختلف ادامه داد بلکه سعی کرد تصویر خود را به‌عنوان یک بازیگر از نو بسازد. شاید اغراق نباشد اگر شادمان را از معدود بازیگرانی بدانیم که توانست این دوره‌ی گذار را با موفقیت طی کند.

هرچند در این دوران او نقش‌هایی کلیدی در فیلم‌هایی کمتر دیده‌شده (مثل «رویای سینما» به کارگردانی علی شاه‌حاتمی در سال ۱۳۹۰) بازی کرد، اما او را عمدتا با نقش‌هایی نسبتا کوتاه در فیلم‌های مهم‌تری چون «یتیم‌خانه ایران» (ابوالقاسم طالبی) و «ویلایی‌ها» (منیر قیدی) به یاد می‌آوریم.

علی شادمان در سینما

علی شادمان پاداش این استمرار را در سال‌های اخیر گرفته است. «جان‌دار» (حسین امیری دوماری و پدرام پورامیری) یکی از نقاط‌عطف بازیگری او بود. او در آن فیلم در نقش پسر جوان خانواده که رفتار تندی دارد و سعی می‌کند نقشی بزرگ‌تر از جایگاه سنی‌اش در تصمیم‌گیری‌ها داشته باشد، حسابی به چشم آمد. از آن به بعد، او نقش‌های کلیدی‌تری را در فیلم‌ها و سریال‌ها به‌عهده گرفت.

اما مسیر حرکت او در سال‌های بعد این نگرانی را ایجاد کرد که نکند او در نقش جوانان عصبی و به‌شدت برون‌گرا، آنهایی که با هر دیالوگی که می‌گویند رگ‌گردن‌شان حتما باید بیرون بزند، کلیشه شود.

نقش‌آفرینی او در فیلم «شنای پروانه» و سریال «می‌خواهم زنده بمانم» (علی‌رغم ظرائفی که در هر دو مورد در بازی‌اش رعایت کرده بود) این نگرانی را تشدید کرد. در این میان، بازی متفاوت شادمان در «مردن در آب مطهر» (نوید محمودی) به‌علت ضعف فیلم و اکران آنلاین در بحبوحه‌ی تعطیلی سینماها به‌اندازه‌ی شایستگی‌اش به‌چشم نیامد.

در فیلمی که اکثر بازیگرانش بیشتر روی حفظ راکورد لهجه‌ی خود تمرکز داشتند، شادمان یکی از معدود بازیگرانی بود که توانست تداوم حسی بازی‌اش را هم حفظ کرده و به‌خاطر این نقش‌آفرینی با شایستگی، نامزد سیمرغ بلورین جشنواره‌ی فجر هم بشود.

در چنین شرایطی بازی در مجموعه‌ی «یاغی» حداقل از دو جنبه می‌تواند یک نقطه‌عطف مهم در کارنامه‌ی شادمان تلقی شود. از طرفی محمد کارت بعد از مشاهده‌ی درخشش شادمان در «شنای پروانه»، آنقدر به او اعتماد کرده که نقش محوری اولین مجموعه‌اش در شبکه‌ی نمایش خانگی را در حضور چند بازیگر مطرح و کارکشته به او سپرده است.

حالا فرصت مغتنمی در اختیار شادمان قرار گرفته تا نشان دهد که پتانسیل به‌دوش کشیدن بار دراماتیک یک مجموعه‌ی مهم را دارد. موفقیت او در این نقش می‌تواند باعث شود که او را از این به بعد در نقش‌های اصلی آثار مهم ببینیم. تا امروز شادمان بازیگر باهوش و بااستعدادی بود که می‌توانست مکمل درجه‌یکی برای بازیگران باتجربه‌تر باشد؛ از امروز نگاه‌ها به او می‌تواند دست‌خوش تغییر شود.

از سوی دیگر «یاغی» این فرصت را برای علی شادمان ایجاد کرد که بخش‌های دیگری از توانایی‌های بازیگری‌اش را به مخاطبان و سینماگران ثابت کند. هرچند شخصیت جاوید از جنبه‌هایی همان ویژگی‌های عصبی و برون‌گرایانه شخصیت‌هایی را داراست که پیش از این از او دیده‌ایم.

اما روابط متعددی که پیرامون حضور جاوید در «یاغی» چیده شده، باعث شده که شادمان بتواند در هر رابطه، جزییاتی مهم را وارد جنس بازی‌اش کند. جاوید در مقابل رقبایش همان جوان رگ‌گردنی آشنا است که در مقابل اسی (امیر جعفری) باید مطیع، پذیرا و سربه‌زیر باشد. همچنین در رابطه‌ی عاطفی‌اش نیز رگه‌هایی از لطافت یک عشق واقعی را بروز دهد؛ وقتی قرار است در مسابقه شکست بخورد نوعی تحقیرشدگی همراه با تلاش برای حفظ عزت‌نفس را در او ببینیم.

همچنین در مقابل عمه‌اش (یا شاید باید گفت فردی که احتمالا عمه جاوید است) ناگهان همچون کودکی درهم‌شکسته به‌نظر برسد که به‌علت جبر روزگار سریع‌تر از آنکه آمادگی‌اش را داشته باشد با سختی‌های زندگی در دنیایی بی‌رحم مواجه شده است.

نکته‌ی مهمی است که شادمان در تمام این موقعیت‌ها گلیم خود را از آب بیرون می‌کشد. از این جنبه، حضور او در قسمت اول امیدوارکننده به‌نظر می‌رسد. سینما و تلویزیون ایران پر از بازیگرانی است که می‌توانند نقش شخصیت‌های یاغی را به‌شکلی باورپذیر ایفا کنند اما آنچه کم داریم، بازیگرانی است که بتوانند در کنار عصیان‌گری، جنبه‌های درونی‌تر شخصیت‌ها را هم بدون نیاز به فریاد زدن و پریدن پلک به تماشاگر منتقل کنند.

برای قضاوت قطعی در مورد کیفیت کار شادمان باید منتظر قسمت‌های بعدی «یاغی» ماند اما اگر او بتواند انتظارات را همچون قسمت اول برآورده کند، شاید «یاغی» همان اتفاقی باشد که هر بازیگر توانایی تبدیل‌شدن به یک ستاره تمام‌عیار به آن نیاز دارد.

گریه های علی شادمان در پشت صحنه سریال یاغی

فیلمی از پشت صحنه سریال یاغی منتشر شده که نشان می دهد علی شادمان به شدت به نقش خود وابسته و با تمام وجود بازی می کرد.