روش انجام قالب گیری دندان ها در ارتودنسی

الگوی ارتودنسی یکی از مراحل اولیه برای شروع درمان ارتودنسی است که باید قبل از اتصال دندان ها و نصب بریس انجام شود. در این مرحله اکثر بیماران جوان و نوجوانی که تا کنون اینکارو تجربه نکرده اند، نسبت به این عمل ساده احساس عصبی و اضطراب می کنند. بنابراین والدین قبل از شروع کار باید به فرزندان خود توضیح دهند که قالب گیری دندان ها فرآیندی بسیار ساده است و جای نگرانی نیست.
متخصص ارتودنسی به طور معمول یک قالب قبل از ساخت بریس و یک قالب نیز پس از برداشتن بریس به منظور ساخت پلاک نگهدارنده، می گیرند. در این مقاله قصد داریم به شما توضیح دهیم که قالب گیری ارتودنسی چگونه است؟ و مراحل انجام این کار و نکاتی که باید پیش از قالب گیری ارتودنسی رعایت شوند، شامل چه مواردی می باشند؟

قالب گیری دندان ها در ارتودنسی چرا انجام میشوند

مراقبت از سلامت دندان بسیار مهم است. اما گاهی اوقات آسیب فیزیکی یا بهداشت نامناسب دهان می تواند باعث آسیب جدی و از دست دادن دندان ها شود. برای جایگزینی دندان از دست رفته یا حفظ آن حتی در شرایط سخت (برداشتن عصب) از روش هایی مانند بریج، روکش دندان و ایمپلنت دندان استفاده می شود. در این موارد برای اطمینان از سازگاری روش های تعویض روکش، بریج و سایر روش های تعویض دندان با وضعیت دندان و فک، از دندان های بیمار قالبی ساخته می شود.

گچ دندانی یک مدل دقیق از دهان و دندان شما ایجاد می کند و دندان به دست آمده دقیقاً مانند مدل طبیعی خود ساخته می شود. همچنین انجام صحیح فرآیند طراحی باعث می شود که دندان ایجاد شده باعث ایجاد ناراحتی و درد در بافت های ظریف دهان داخل گونه و لثه نشود و از فرسایش دندان های دیگر نیز جلوگیری کند.
در عین حال قالب گیری دندان ها یکی از مراحل مقدماتی انجام ارتودنسی ( جهت ساخت ابزار های ارتودنسی) می باشد که در کلینیک های دندانپزشکی و توسط یک متخصص ارتودنسی انجام می گیرد.

قالب گیری بعد از ارتودنسی

پس از انجام مرحله قالب‌ گیری ارتودنسی دندان ها، قرار دادن براکت ارتودنسی روی دندان‌ها و در نهایت پایان پروسه درمانی ارتودنسی، باید از قالب دندان( قالب ارتودنسی متحرک یا ثابت) بعد از ارتودنسی استفاده کنید. اگر خواهان داشتن لبخندی زیبا و دندان هایی صاف و یکدست هستید، باید بدانید که استفاده از قالب دندان بعد از ارتودنسی، از جمله مراحلی است که از اهمیت بالایی برخوردار بوده و در صورت عدم استفاده از قالب دندان بعد از ارتودنسی، ممکن است دندان‌ها به جای قبلی خود بازگشته و زمان و هزینه ارتودنسی صرف شده به طول کامل از دست برود.
با وجود اینکه استفاده از پلاک ثابت بعد از ارتودنسی می تواند آزاردهنده باشد، اما باید بدانید که تثبیت نتایج درمان و افزایش درصد موفقیت ارتودنسی در گرو استفاده از این قالب ها است.
زمان مورد نیاز برای نگه داشتن قالب ها بر روی دندان ها را متخصص ارتودنسی تعیین میکند که باید چقدر از آن استفاده کنید ولی به طور کلی این زمان روزانه باید بالای 22 ساعت باشد و حداقل 3 الی 6 ماه از آن ها استفاده شود.

ارتودنسی بدون قالب گیری

امروزه پیشرفت علم و تکنولوژی موجب شده است تا به جای استفاده از آلژینات یا مواد شن مانند از دوربین و پرینتر سه بعدی برای این کار استفاده شود. در این روش از بیمار خواسته می شود تا قسمت مخصوصی از دوربین را با دندان های خود گاز بگیرد و پس از آن دوربین شروع به اسکن و ضبط تصاویر دندان ها، کام و لب ها می کند. پس از تایید این تصاویر توسط کامپیوتر مخصوص بخش قالب گیری، پرینتر سه بعدی اطلاعات را دریافت کرده و شروع به تهیه قالب اولیه می کند.
در ادامه قالب ساخته شده را با تصاویر اسکن شده تطبیق داده و در صورت تایید، از آن برای ساخت تجهیزات ارتودنسی استفاده می گردد.

نحوه قالب گیری دندان برای ارتودنسی

برای انجام قالب گیری ارتودنسی، متخصص دندانپزشکی از تری( قالب مخصوص) اندازه دهان بیمار و آلژینات استفاده می کند. آلژینات پودری می باشد که با آب آن را مخلوط می کنند که حالت خمیری به خود بگیرد. در ابتدا آلژینات را روی تری ریخته و آن را داخل دهان بیمار قرار می دهند. این همان لحظه ای است که موجب نگرانی بسیاری از بیماران می شود.
مراحل قالب گیری اینطوری است که متخصص ارتودنسی در تهران اول فک بالا رو قالب گیری میکند و بعد از به سراغ فک پایین میرود. برخی از پزشکان برای بهبود فرآیند قالب گیری ارتودنسی طعم های مختلفی به آلژینات اضافه می کنند، زیرا این ماده طعم بدی را در دهان به جا می گذارد. سپس بعد از اینکه آلژینات شکل دندان ها را گرفت، سینی از دهان بیمار خارج می شود.

مرحله بعد از قالب گیری ارتودنسی

بهترین پیشنهادی که ما میتوانیم برای شما داشته باشیم این است که در زمان قالب گیری هرچند که زیادی طولانی نیست ولی هواس خود را به جای دیگری پرت نکنید و تمرکزتان بر روی کار اصلی باشد. بعد از تمام کار با استفاده از گچ قالب رو شکل میدن که به آن کست نیز میگویند و این قالب به آزمایشگاه های تخصصی ارسال میشود تا ابزار های لازم ساخته شوند.

بایدها و نباید های قالب گیری ارتودنسی

این باید ها و نباید ها عبارتند از:
• در صورت داشتن احساس رفلکس شدید، موضوع را سریعا با متخصص ارتودنسی در میان بگذارید.
• به هیچ عنوان آب دهان خود را قورت ندید و بگذارید که آن بر روی زمین یا دستمال بریزد.
• از بینی و نه از راه دهان نفس بکشید.
• آرامش خود را حفظ کرده و عصبی نشوید. این مرحله از ارتودنسی دیمون بسیار ساده است ، بنابراین اگر می‌خواهید به لبخندی رویایی دست‌ یابید انجام این مرحله ضروری است.
• سعی نکنید تری را از دهان خارج کنید. این کار دردسر و کثیفی زیادی را ایجاد می‌کند. اگر تری زود بیرون آورده شود، قالب خراب می‌شود و قالب‌گیری باید دوباره انجام شود.